Autor: Natalia Kiełb •
Ów to zaimek towarzyszący rzeczownikowi. Może służyć m.in. do wyróżnienia kogoś lub czegoś spośród innych, np. „Tak więc skończył ów bohater, ów rycerz bez skazy…”, lub określenia czegoś, o czym już wcześniej była mowa, np. „Milczał (…), zdając sobie sprawę, że owo milczenie chwilami stawało się dla towarzystwa przykrym rozdźwiękiem”. Zaimek ten oznacza: ‘tamten’ lub ‘poprzedni’ (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego).
Często jednak wyraz ten bywa niepoprawnie odmieniany. Posłużę się tutaj przykładami, które można spotkać w wielu redagowanych tekstach, a nawet wydanych książkach czy opublikowanych artykułach, np. owe łóżko (zamiast owo) oraz owy człowiek (zamiast ów). Może być to spowodowane np. tym, że w dawnej polszczyźnie rzeczywiście funkcjonowało słowo owy. Wtedy jednak występowało ono tylko w dwóch przypadkach, a mianowicie – mianownika oraz biernika liczby mnogiej.
Warto zwrócić uwagę, że nasze ów odmienia się przez przypadki tak jak przymiotnik. W liczbie pojedynczej odmiana prezentuje się następująco:
Rodzaj męski | Rodzaj żeński | Rodzaj nijaki | |
Mianownik | ów zegar | owa pomarańcza | owo zwierzę |
Dopełniacz | owego zegara | owej pomarańczy | owego zwierzęcia |
Celownik | owemu zegarowi | owej pomarańczy | owemu zwierzęciu |
Biernik | ów zegar* | ową pomarańczę | owo zwierzę |
Narzędnik | z owym zegarem | z ową pomarańczą | z owym zwierzęciem |
Miejscownik | o owym zegarze | o owej pomarańczy | o owym zwierzęciu |
Źródła:
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/ow;5468907.html
https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/;14080
https://odmiana.net/odmiana-przez-przypadki-przymiotnika-%C3%B3w