Tag: imiona

---

• 26 maja 2023

  Czy wiesz, że… Ciekawostki językowe (93)

  Z tego odcinka ciekawostek dowiesz się m.in.: kiedy wyraz himalaje należy napisać małą literą, jak odmieniać imiona hiszpańskie zakończone na -o, jak oznaczać w przypisach i bibliografii tytuły czasopism.

• 20 października 2022

  Odmiana imienia Fae, gdy występuje jako imię męskie

  Imię Fae, czytane Fej, jako imię męskie jest nietypowe, normalnie jest to imię żeńskie i wówczas – co naturalne – nie podlega odmianie. Natomiast co do imion męskich reguły słownikowe są nieubłagane…

• 25 czerwca 2018

  Odmiana nazwisk (i niektórych imion) męskich zakończonych na -o

  Z odmianą męskich nazwisk zakończonych na -o bywają stałe problemy, o czym świadczy fakt, że wiele osób w tekstach lub mowie po prostu pozostawia je nieodmienione. Oto typy odmian nazwisk, imion, pseudonimów męskich zakończonych na -o z podziałem na te pochodzenia słowiańskiego i z innych języków. Nazwiska słowiańskie zakończone na -o mają dwa typy odmiany: 1) Jeżeli przed końcowym -o […]

• 18 grudnia 2017

  Z historii języka: staropolskie imiona męskie

  Główne źródła dla staropolskich imion męskich to: prasłowiańszczyzna, nieliczne wpływy niemieckie, a w końcu święci chrześcijańscy obcego pochodzenia. Polszczyzna odziedziczyła z prasłowiańskiego kilka typów imion osobowych. Jako najbardziej charakterystyczne na czoło wysuwają się tutaj imiona dwuczłonowe upamiętniające życzenia rodziców pod adresem dziecka, np. Bogumił ‘aby był miły Bogu’, Bolesław ‘aby zyskał sobie wiele (bole:  „wiele”) sławy’. Zabytki językowe doby staropolskiej […]

• 30 grudnia 2014

  Czy Irka to ładne zdrobnienie?

  Użytkowniczka Hector (bo mam pewne uzasadnione podejrzenie, że to jednak Pani, a nie Pan – to oczywiście najmniej istotne, wyjaśniam tylko, dlaczego zwracam się do Czytelnika jak do Czytelniczki) zadała nam ostatnio następujące nietypowe pytanie: Moja mama ma na imię Irena. Koleżanka zwraca się do niej Irka! Dla mnie i większości znajomych takie zdrobnienie ma negatywny wydźwięk. Kiedy porównałem, że […]

• 29 września 2014

  Ciekawostki językowe (13) nie tylko dla nauczycieli

  Mamy wrzesień, ciekawostki w tym miesiącu związane są z częstymi potknięciami językowymi nauczycieli. 1. Czy wiesz, że… …listę obecności należy odczytywać od imienia? Np. w dzienniku jest zapisane: Kowalski Marcin – w trakcie sprawdzania listy obecności czytamy: Marcin Kowalski; w dzienniku zapis: Nowak Renata – czytamy: Renata Nowak? 2. Czy wiesz, że… …dziesięciu uczniów to dziesięciu chłopców, a dziesięcioro uczniów […]

• 8 czerwca 2014

  Yves Saint Laurent – jak odmieniać (Yves’a, o Yvie)

  Odmiana imion i nazwisk obcych, a francuskich w szczególności, nastręcza tylu problemów, że temat ten zawsze warto podejmować. Zuzanna pyta: Jak będzie z odmianą imion i nazwiska francuskiego projektanta Yves Saint Laurent, film o Yves Saint Laurencie? Imiona i nazwiska w języku polskim, także imiona i nazwiska obce – o czym warto stale przypominać – z reguły są odmienne. W […]

• 4 sierpnia 2013

  Aguś, Oluś – czy to poprawne zdrobnienia imion?

  

  Pod wpisem Zdrobnienia i spieszczenia imion pan Bartłomiej napisał: Witam, mam wątpliwości odnośnie zdrobnień, a konkretnie odmiany tychże. Tyczy się to przede wszystkim tych zakończonych na -uś. Weźmy dla przykładu „Maciuś”, „Aguś”, „Oluś” czy „Bartuś” Czy to są w ogóle poprawne formy? (Zwłaszcza żeńskie – nie powinno być „Agusia” lub „Olusia”?) Jeśli tak to jak je poprawnie odmienić? Forma „Aguś” […]

• 7 kwietnia 2013

  Funkcja i nazwisko – interpunkcja. Dylematów p. Mateusza cz. I

  Napisał do nas wczoraj rzadko już dziś spotykanej kultury Czytelnik, zadając kilka pytań. Postanowiliśmy odpowiedzieć na nie w dwóch osobnych wpisach. Dziś odpowiadam na drugą część mailowego pytania, którą poniżej przytaczam. Serdecznie Witam, Piszę do Państwa, gdyż mam kilka językowych dylematów. (…) Na Waszej stronie znalazłem już taki wątek, ale muszę się upewnić, czy i jak wydzielać imię i nazwisko […]

• 5 lutego 2013

  Ulu czy Ulo. Wołacze imion żeńskich

  Ostatnio napisał do mnie znajomy, Leszek, stawiając przede mną następujący językowy dylemat: Kolega mnie zagadnął o odmianę przez przypadki imion, konkretnie imienia „Ula” w wołaczu. Mamy dwa strzały – „Ulu” lub „Ulo”. Pierwszy („Ulu”) jest bardziej intuicyjny, odruchowo wychodzi nam, że tak jest poprawnie. Z drugiej strony gdy mamy „Urszula” to wołacz będzie „Urszulo”, więc logika podpowiadałaby, aby w skróconej […]

---