Rów – w rowie, cudzysłów – w cudzysłowie!

Cudzysłów służy do wyodrębniania przytoczonych cudzych słów i wypowiedzi albo wyrazów o specjalnym znaczeniu. Stosujemy go przy cytowaniu wyrazów, powiedzeń lub zdań, tytułów, określeń specjalnych. Za jego pomocą możemy również wyodrębniać wyrazy lub zwroty użyte przenośnie i ironicznie.

W tekstach o różnym charakterze jego zastosowanie sprawia autorom wiele problemów. Jego niewłaściwe zastosowanie świadczy o nieznajomości słownictwa i niestaranności w operowaniu językiem.

Ten znak interpunkcyjny jest bardzo często nadużywany. Niepoprawne jest opatrywanie nim każdego użycia niedosłownego, zwłaszcza tego, które występuje w języku od dawna i często, utartych związków frazeologicznych czy powszechnie znanych wyrazów obcych. Tymczasem autorzy tekstów często traktują cudzysłów jako pewną asekurację.

Niektóre użycia cudzysłowu powodują nieporozumienie. Odbiorca tekstu może zrozumieć wypowiedź ironicznie, a autorowi chodziło tylko o wyodrębnienie.

Tak jak użycie cudzysłowu rodzi wiele komplikacji, tak i poprawna odmiana sprawia trudności. Dopełniacz liczby pojedynczej to cudzysłowu, a nie cudzysłowa, cudzysłowia. Miejscownik, którego forma sprawia najwięcej problemów, to – cudzysłowie, nie cudzysłowiu. Wyraz piszemy, mówimy w cudzysłowie. I żeby łatwiej było zapamiętać to prosta zasada – tak jak rów – w rowie, tak i cudzysłów – w cudzysłowie.

Katarzyna Olszewska

Przeczytaj inne wpisy o cudzysłowie:
Użycie cudzysłowu
Kiedy cudzysłów, kiedy wielka litera? Przytoczenia i znaki interpunkcyjne


4 odpowiedzi do „Rów – w rowie, cudzysłów – w cudzysłowie!”

    • Paweł Pomianek

      Niezupełnie, bo to jednak całkiem inny typ odmiany. Ale rzeczywiście ten przykład funkcjonuje jako żartobliwy, ułatwiający zapamiętanie odmiany wyrazu cudzysłów 🙂

      • Dagmara Jaszewska

        Nie. Żartobliwie funkcjonuje „w dupiu” 😉 To jest całkiem inny typ odmiany. Rów, cudzysłów – to jak najbardziej ten sam typ odmiany (rzeczownik zakończony na „w”)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Jesteśmy pasjonatami polszczyzny i pracy ze słowem pisanym. Założyliśmy tę stronę, by dzielić się swoją wiedzą na temat naszego języka i rozwiązywać językowe dylematy naszych czytelników. Postawiliśmy sobie za cel także rzetelne przygotowywanie tekstów do druku i pomoc autorom podczas wszystkich kolejnych etapów procesu wydawniczego, dlatego oferujemy profesjonalną redakcję, korektę oraz skład i łamanie tekstu. Autorami tekstów na stronie są: Paweł Pomianek, gospodarz serwisu, właściciel firmy Językowe Dylematy, doświadczony redaktor tekstów oraz doradca językowy, a także zaproszeni goście.

Zadaj pytanie językowe!

Jeśli masz językowy dylemat, kliknij tutaj i zadaj pytanie.

Polub nas!

Najnowsze komentarze

  1. Dziękuję za błyskawiczną odpowiedź :)

  2. Dzień dobry. Podchodzę do tego tak, że nazw własnych nie traktuję jak wyrazów cytatów, w związku z czym nie zapisuję…

  3. Dzień dobry, zastanawiam się, jak należy zapisywać niemieckie stopnie wojskowe w polskich tekstach, np. "Do pokoju wszedł Reichsführer Hans Schmidt".…

  4. To pewnie kwestia dyskusyjna, jak wiele rzeczy w polszczyźnie (czego rzecz jasna nauczyciele polskiego w szkołach raczej nie uwzględniają), ale…

  5. Starszy brat pomaga odrobić zadanie. Czy "pomaga odrobić" to orzeczenie modalne?

  6. Dziękuję bardzo! Dzięki Panu wstawię ten przecinek z większą śmiałością ;) Tym bardziej że spontanicznie też odczuwałam taką pokusę ze…

  7. Wie Pani co? Wydawało mi się to oczywiste, bo to wyrazy wołacze. Zdziwiłem się, dlaczego Pani pyta. I co? Okazuje…

  8. Dzień dobry, zastanawiam się nad interpunkcją w rozkazach wojskowych. Np. "Pluton spocznij!" "Pluton biegiem marsz!" "Pluton naprzód!" Formalnie pluton użyty…

Archiwa

wrzesień 2011
N P W Ś C P S
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  

Nasze nagrania